روزنامه آنلاین

سمعک نامرئی، همان‌طور که از نامش پیداست، به سمعکی اطلاق می‌شود که به طور کامل در عمق کانال گوش قرار می‌گیرد و قابل مشاهده نیست.

این سمعک‌ها به دو نوع تقسیم می‌شوند. نوع اول، زمانی که در گوش قرار می‌گیرد، نه از جلو و نه از طرفین قابل دیدن است. نوع دوم، از جلو قابل مشاهده نیست، اما اگر از طرفین به دقت نگاه کنیم، کمی قابل رویت است. سمعک نوع اول به نام iic و نوع دوم به نام cic شناخته می‌شود.

iic مخفف عبارت "invisible in canal" است، به این معنا که نه از جلو و نه از طرفین قابل مشاهده است و به طور کامل پنهان می‌باشد. cic نیز مخفف "completely in canal" است که از جلو دیده نمی‌شود، اما از طرفین کمی قابل مشاهده است.

**ویژگی‌های کلیدی سمعک CIC:**
- از جلو قابل مشاهده نیست، اما از طرفین تا حدی دیده می‌شود.
- با باتری سایز 10 (زرد رنگ) کار می‌کند.
- حداکثر بهره‌وری آن 65 دسی‌بل و حداکثر خروجی 123 دسی‌بل است، بنابراین می‌تواند افت شنوایی تا 85 دسی‌بل را پوشش دهد (برای افرادی با افت شنوایی بیشتر از 85 دسی‌بل مناسب نیست).
- در برخی برندها امکان اتصال بلوتوثی و وایرلس وجود دارد، به این معنی که می‌تواند به موبایل متصل شده و به عنوان هندزفری بلوتوثی عمل کند.
- دارای مقاومت بالا در برابر تعریق و رطوبت با شاخص IP 68 است.

**ویژگی‌های کلیدی سمعک IIC:**
- به طور کامل نامرئی است و از جلو قابل مشاهده نیست.
- از باتری سایز 10 (زرد رنگ) تغذیه می‌کند.
- حداکثر بهره‌وری آن 55 دسی‌بل و حداکثر خروجی 116 دسی‌بل است، بنابراین می‌تواند افت شنوایی تا 75 دسی‌بل را پوشش دهد (کمی ضعیف‌تر از سمعک CIC).
- هیچ یک از برندها قابلیت اتصال بلوتوثی و وایرلس را ندارند.

**مزایای سمعک نامرئی**

سمعک‌های نامرئی به دلیل قرارگیری در مجرای گوش، توانایی بهتری در مکان‌یابی و جهت‌یابی صداها دارند. این ویژگی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا از خصوصیات آکوستیکی لاله گوش برای شناسایی طبیعی صداها بهره‌برداری کنند. همچنین، به دلیل عمق قرارگیری در مجرا، احتمال تقویت نویز باد در این سمعک‌ها به حداقل می‌رسد. 

این سمعک‌ها به دلیل نزدیکی به پرده گوش، کیفیت صدای بسیار بالایی را ارائه می‌دهند و میزان اعوجاج و فیدبک در آن‌ها بسیار کم است. یکی از مهم‌ترین مزایای این سمعک‌ها، نامرئی بودن آن‌ها و حفظ زیبایی ظاهری کاربر است.

**سمعک نامرئی برای چه افرادی مناسب است؟**

قبل از انتخاب سمعک‌های نامرئی، دو نکته باید مورد بررسی قرار گیرد:
1) شکل و اندازه مجرای گوش: مجرای گوش انسان از دو بخش تشکیل شده است؛ بخش غضروفی و بخش استخوانی. بخش غضروفی، دو سوم ابتدایی کانال گوش را تشکیل می‌دهد و شامل فولیکول‌های مو و غدد تولیدکننده جرم گوش است.

برای تولید سمعک نامرئی IIC، شنوایی‌شناس باید قالب اولیه‌ای عمیق از مجرای گوش تهیه کند. این فرآیند نیازمند مهارت بالایی است تا خمیر قالب‌گیری به نزدیکی پرده گوش برسد بدون اینکه آسیبی به آن وارد کند. همچنین، برای راحتی کاربر در استفاده از سمعک در مراحل بعدی، ضروری است که یک سوم انتهایی مجرای گوش که سمعک در آن قرار می‌گیرد، دارای قطر مناسب (بیش از 6 میلی‌متر) باشد. اگر مجرای گوش باریک باشد یا شکل پیچیده‌ای داشته باشد که مانع از قرارگیری سمعک شود، فرد نمی‌تواند از سمعک IIC بهره‌مند شود و در بهترین حالت می‌تواند سمعک CIC دریافت کند.

2) میزان و نوع کم‌شنوایی: بیشتر سمعک‌های نامرئی برای افرادی با کم‌شنوایی ملایم تا متوسط مناسب هستند و نمی‌توانند کم‌شنوایی‌های شدیدتر را پوشش دهند. همچنین، یکی از موارد منع استفاده از سمعک‌های داخل گوشی، افرادی هستند که دچار کم‌شنوایی در فرکانس‌های بالا هستند و در فرکانس‌های پایین شنوایی نسبتا خوبی دارند. در این افراد، با انسداد مجرای گوش توسط سمعک، «اثر انسداد» ایجاد می‌شود و فرد از پژواک صدای سمعک در گوش خود ناراضی خواهد بود.